Vorig jaar kreeg ik opeens een brief van een nichtje, die mij via via had opgespoord. Een dochter van een broer van mijn vader… Terwijl ik niet eens wist dat mijn vader nog broers of zusters had! Ik heb mijn vader nooit gekend, hij ging weg toen ik nog een baby was. Mijn vader bleek het zwarte schaap van de familie en na de scheiding van mijn moeder is hij in Duitsland gaan wonen. Ze zien hem nooit. Ik ben het weekend na de brief meteen naar mijn nichtje toegegaan en zij heeft me over de familie verteld en me foto’s laten zien. Het is een hele grote familie, met ooms en tantes, neven en nichten en zelfs mijn oma leeft nog! Voor de zekerheid hebben we een DNA test gedaan. Ik ben zo blij dat ze mij hebben gezocht, dit jaar zit ik met kerst aan een echt familiediner!
Pas toen ik achttien was hoorde ik van een nichtje dat mijn vader niet mijn biologische vader was, maar mijn stiefvader. Ik had ooit wel gemerkt dat mijn ouders pas na mijn geboorte getrouwd waren, maar dat lag volgens hen aan het feit dat mijn vader op zee voer en in het buitenland zat. Ik heb er naar gevraagd bij mijn moeder en stukje bij beetje kwam het verhaal eruit. Ze was al zwanger geweest van een ander toen ze trouwde. Mijn vader heeft dat ook altijd geweten, maar ze hadden besloten dat niet aan mij te vertellen, onder het motto: wat niet weet, dat niet deert. Toch heb ik altijd gevoeld dat er iets raars aan de hand was, ik was ook de enige in de hele familie met heel donker haar en bruine ogen. Mijn vader blijkt een zoon van een Italiaanse gastarbeider te zijn. Hij heeft mij ook nog gezien toen ik net geboren was, maar van zijn ouders mocht hij niet met een Nederlandse trouwen. Hij heet Guido en hij woonde met zijn familie in Rotterdam. Ik weet te weinig details om hem te gaan zoeken, dus ik heb mijn DNA laten onderzoeken via Els. Het is zo leuk om nu een lijstje te zien van personen met wie ik verwant ben, die allerlei Italiaanse namen hebben.
