Veelgestelde vragen

Ja! Zelfs als je helemaal geen informatie hebt, heb je 50% DNA van je ouders en ongeveer 25% DNA van je grootouders. Door de nieuwste technieken op het gebied van genetische genealogie kunnen we familie vinden, zelfs zonder enige andere informatie.

Door de aard van onze onderzoeksmethode kunnen we helaas geen kind opsporen via DNA onderzoek. We raden je aan om je DNA te testen bij Ancestry en 23&me en te uploaden naar MyHeritage en FamilytreeDNA. Op deze manier kan je wel heel makkelijk gevonden worden als je kind besluit een DNA-test te doen via een van deze databanken.

Verwantschapsvragen zijn er in allerlei soorten en maten. Door DNA kan je ook voorouders terug vinden van een paar generaties terug, zoals (bet)overgrootouders. Dit kost vaak veel tijd. Je kunt met DNA ook genealogische vragen onderzoeken, zoals de vraag of je inderdaad van een bepaalde familie afstamt. Omdat wij ons specialiseren in eerste- en tweedegraads verwantschapsvragen (‘Wie is mijn vader/opa?’) hebben we helaas op dit moment niet de ruimte om ook mensen met een genealogische vraag te begeleiden.

Als je getest hebt bij Ancestry, dan hoef je die DNA-test niet opnieuw te doen, wij kunnen dan tijdelijk manager worden.
Heb je getest bij MyHeritage of FamilytreeDNA raden we in bijna alle gevallen aan om het traject toch te starten met een Ancestry test. De uitzondering hierop is als je DNA-matches zo hoog zijn dat we het vrij snel oplossen, maar in de praktijk is dit bijna nooit het geval. Bij twijfel kunnen wij tijdens een persoonlijk gesprek samen met je kijken.

Een verwantschapstest bij een lab (zoals Consanguinitas of Verilabs) of bij een ziekenhuis (zoals het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis) of bloedbank Sanquin is een DNA-test die c.a. 13 tot 25 markers test om een eerstegraads relatie (ouder-kind) vast te stellen. Soms worden deze DNA-tests ingezet bij tweedegraads familie, (broer/zus of opa/oma) Omdat deze tests hier niet voor bedoeld zijn, is de uitslag vaak niet sluitend. Een test als deze is vaak een één op één vergelijking, een “ja-nee” test.
Bij de databanken zoals Ancestry en MyHeritage worden ca. 700.000 markers getest. Hiermee kunnen familierelaties tot en met de 6e graad met 100% zekerheid worden vastgesteld, en familierelaties in de 7e graad met 98% zekerheid. Jouw DNA wordt vergeleken met miljoenen gebruikers, dit levert daarom duizenden (verre) DNA-matches op.
De DNA-test van een ziekenhuislab kan helaas niet worden geüpload naar een internationale databank.

Wij specialiseren in het zoeken met autosomale DNA-tests, deze testen 700.000 markers verdeeld over 23-chromosoomparen. Wij starten elk zoektraject met een autosomale test van Ancestry, ook als iemand al een Y of Mt-test gedaan heeft.

Wij testen onze cliënten bij Ancestry en uploaden deze test naar MyHeritage, Familytree, GEDmatch, Geneanet en in sommige gevallen naar LivingDNA. Als we gevonden familieleden testen doen we dit vaak bij MyHeritage, omdat dit een gemakkelijk af te nemen test is.

Met ‘betrouwbaar’ worden vaak twee dingen bedoeld: de betrouwbaarheid van de DNA-resultaten en of een databank te vertrouwen is met DNA-gegevens.

Een databank geeft vaak twee resultaten: de hoeveelheid gedeeld DNA ten opzichte van andere gebruikers (DNA-matches) en een etniciteitsschatting. Deze etniciteitsschatting moet met een korrel zout genomen worden, en is in die zin ‘niet betrouwbaar’. De uitslag is een schatting en geen exacte wetenschap.
De resultaten met betrekking tot DNA-matches zijn daarentegen zeer betrouwbaar. Een uitzondering hier op zijn hele kleine DNA-matches, maar deze betrekken wij ook niet in ons onderzoek.

Een andere vraag die mensen vaak hebben is, of er een regulerende instantie of wetgeving is met betrekking tot DNA-databanken. Hiermee worden databanken met name afgezet tegen de DNA-testen die in ziekenhuislabs worden gedaan, die zich aan strikte protocollen moeten houden en door externe regulerende instanties worden gecontroleerd. Het is echter zo dat een DNA-databank zich gewoon heeft te houden aan de regels van bijvoorbeeld de voedsel- en warenautoriteiten, privacywetgevingen, etc. Zij mogen de gebruiker niet misleiden en moeten gebruikers informeren over hoe, waarom en welke data wordt verzameld en opgeslagen. Dit staat allemaal in de gebruikersvoorwaarden van de databanken. Onderzoeken van Vanderbilt University Medical Center en The New York Times wezen uit dat Ancestry, MyHeritage, 23&me en FamilytreeDNA gebruiksvoorwaarden hebben die de consument goed beschermen. Dit zijn de databases waar wij gebruik van maken.

Nee. Sommige databanken bieden dit wel aan, maar dit valt niet binnen onze werkzaamheden. Als je je wilt laten testen op erfelijke ziekte(s) kun je het beste contact opnemen met je arts.

Sommige DNA-databanken die we gebruiken hebben de optie om jouw DNA-gegevens vrijwillig te delen met politie (GEDmatch en FtDNA) of voor wetenschappelijk onderzoek naar ziektes en medicijnen (23&me). Dit is vrijwillig en hiervoor moet je expliciet toestemming geven. Als je hier geen toestemming voor geeft, mag een database jouw gegevens niet delen. Ancestry en MyHeritage hebben op dit moment geen samenwerkingsverband met de politie en farmaceutische industrie, desgewenst kunnen wij het DNA alleen in deze twee databases opnemen.

Een zoekopdracht is altijd maatwerk. De kosten zijn afhankelijk van verschillende factoren: hoe hoog zijn de DNA-matches, in welk land wordt er gezocht, is er sprake van endogamie, is er een genealogie bekend van moederskant, etc. We geven altijd een realistische schatting van de kosten. Kijk ook bij onze tarieven.

De doorlooptijd van een onderzoek is afhankelijk van verschillende factoren: de zoekvraag, de hoogte van de DNA-matches, in welk land er gezocht wordt en hoe veel informatie de DNA-matches delen over hun families. In de gunstigste gevallen lossen we een zaak ‘snel’ op, d.w.z. in een paar maanden (soms weken) nadat de DNA-resultaten binnen zijn. De meeste zaken hebben een looptijd van ongeveer een jaar tot anderhalf jaar. Zijn de matches te laag dan kan het jaren duren voordat resultaat kan worden behaald.

Aan het eind van het Fase 1 rapport geven we een overzicht van de stand van zaken en een realistische inschatting over hoe een vervolgonderzoek zal lopen. Soms zijn de omstandigheden voor een onderzoek zo ongunstig dat wij niet denken dat we binnen een reële tijdshorizon de zoekvraag kunnen beantwoorden. Dit kan bijvoorbeeld komen doordat de DNA-matches te laag zijn, maar ook als de hogere DNA-matches geen informatie (willen of kunnen) delen over hun familie. Een onderzoek zou in dit geval heel veel tijd en geld gaan kosten. In dit laatste geval adviseren we om te wachten op betere DNA-matches of tot de hogere matches antwoord geven.

Hoewel er wekelijks DNA-matches bijkomen, is er geen realistische schatting te maken hoe lang het duurt voordat er een DNA-match in de database komt die het onderzoek kan voortstuwen. Dat kan over een paar weken, maanden of jaren zijn. Vaak hangt dit samen met het land waar gezocht wordt; er testen nu eenmaal meer mensen in de Verenigde Staten dan in bijvoorbeeld Kroatië.

Heb je een andere vraag, dan zijn er verschillende mogelijkheden. Via Google vind je vaak antwoorden en op Facebook zijn er verschillende groepen die zich bezig houden met DNA en genealogie. Ook de websites van MyHeritage en de andere databanken geven informatie. Informatie over stambomen en genealogische bronnen vind je onder meer op cbg.nl

Kom je er echt niet uit, dan kun je een terugbelverzoek indienen: